Yayınlar

YAYINLAR

KRİZ YÖNETİMİ İÇİN NE YAPMAK GEREKİR

Kuruluşlarda kriz, kuruluş içi ve/veya kuruluş dışı beklenmedik/dikkate alınmayan/önlem almakta geç kalınan sorun ve tehditlerin kuruluşun karlılığını ve/veya devamlılığını ciddi bir şekilde tehdit altına alması ve yöneticiler/iş ortakları  tarafından durumun farkına varılması ile oluşur. Sorun veya tehdidin boyutu (kapsam ve derinliği) krizin önem derecesini ve çözüm önceliğini oluşturur. Her kriz yönetimi beraberinde yeniden yapılanma ve değişim getirir. Bu nedenle kriz yönetimi yeniden yapılanma yönetimine benzer; kriz yönetiminin en önemli farkı "çıkan yangının" öncelikle kontrol altına alınması ve söndürülmesidir.
 
Kriz senaryoları ve yönetim planları geliştirilmemiş kuruluşlarda kriz panik yaratır. Krizi karşılama ve yönetmede gerek maddi gerek entelektüel (insan kaynaklarının, yönetici ve liderlerin nitelik ve yetkinlikleri ile kuruluşun iş çevresi etkinliği) kaynakların yeterliliği ve becerisi krizin kontrol altına alınmasında ve "hasarın" sonuçlarının yeniden yapılandırılmasında çok önemlidir. Yeterli ve yetkin kaynakların olmayışı kaos ortamını uzatır, zamanında kontrol altına alınmayan/çözümlenemeyen sorunlar ve tehditlerin etkilediği ve tetiklediği sorun ve tehditler kartopu hızıyla büyür ve zaman geçtikçe kontrolü ve iyileştirilmesi imkansız duruma gelir.
 
Kriz yönetiminde temel prensipler: objektif durum değerlendirmesi; radikal, tutarlı, uygulanabilir hedefler üzerine inşa edilmiş ana ve ayrıntı iş planları; birbiriyle uyumlu ve motive edilmiş "iş takımları" ve aksiyon planları; krizin çalışma ortamında yarattığı olumsuz etkileri paylaşabilen, iş ortaklarını motive edebilen, resmin bütününü görebilen, objektif/radikal/tutarlı/güven veren güçlü bir lider yönetici veya yetkin fonksiyonel yöneticilerden/uzmanlardan  oluşan  ortak yönetim ekibi; hızlı, entegre ve güvenli işleyen bilgi sistemi; güçlü bir iletişim/halkla ilişkiler desteği ve başarı paylaşım modeli; olmayan/yetersiz kaynakların satınalma/iş ortaklığı yoluyla tamamlanması; krizle ilgili bilgilerin yeni kriz senaryoları ve yönetim planları geliştirilmesinde kullanılmak üzere arşivlenmesi ve değerlendirilmesi olarak sıralanabilir.
 
Kriz yönetimi ve yeniden yapılandırma metot ve stratejileri aşağıdaki şekilde belirlenmelidir: 
 
I.  YÖNETSEL DURUM DEĞERLENDİRMESİ
 
 Mevcut temel yönetsel değerler (vizyon, misyon, hedefler) çerçevesinde yönetsel durum değerlendirmesi yapılmalı: 
 
A.  Yöneticilerle ve kilit personelle tek tek görüşme yoluyla kuruluşun güçlü yanlarını, fırsat ve tehditler ile sorunları tanımlanmalı ( sorun nedir, neden/nasıl oluşmuştur/oluşmaktadır, maddi boyutu nedir, geçici mi/ sürekli mi, neyi-nasıl-ne ölçüde etkilemektedir); 
B. Sebep sonuç analizi ile sorunlar arası ilişki haritası (etkileşim   alanları)  çıkartılmalı;
C. Sorunlar yarattıkları zaaf ve tehlike boyutuna ve  çözüm   önceliğine göre listelenmeli;
D. SWOT analizi yapılmalı ve yönetimle mutabakat sağlanmalıdır.
        
 
II. YENİDEN YAPILANMA ve KRİZ YÖNETİMİ
 
A. Yönetsel temel değerler  gözden geçirilmeli/yeniden tespit edilmeli  ve  mutabakat sağlanmalıdır;
B. Yeniden yapılanmanın stratejileri  oluşturulmalıdır; çözüm önerileri ile fırsat ve tehditler konusunda aşağıdaki çalışma metodu ve anahatlar çerçevesinde strateji mimarisi geliştirilmelidir:
 
1. Sektör öngörüsü ve stratejik hedefler oluşturmada yönetici ve kilit personelin oluşturduğu grup içi ve iş ortaklarından oluşturulan grup dışı 'arayış toplantıları' yapılmalı ve strateji mimarisinin oluşturulmasında bu toplantılarda sağlanan mutabakat konuları tutarlılık içinde dikkate alınmalıdır. Sektör öngörüsü yeni fırsatları tanımlayabilmeli, yeni açılım getirebilmelidir; stratejik hedefler tutarlı ve uygulanabilir olmalıdır.
2. Kritik sorun ve tehditlere karşı acil savunma ve çözüm planları geliştirilmelidir; tehdit anında ortadan kaldırılamıyorsa olumsuz etkileri önlemlerle ertelenmeli ve zamana yayılmalı, farklı konu ve konumdaki tehditler birbirinden ayrı tutulmalı, varsa bağlantılarının koparılmasına gayret gösterilmelidir. 
3. Hedeflere ulaşmada, imkan ve kabiliyetler çerçevesinde, özellikle mali kaldıraç noktaları araştırılmalı ve tespit edilmelidir.
4. Fırsat ve tehditler dikkate alınarak fiziki ve entelektüel  kaynakların  en etkin şekilde nasıl korunacağı, kullanılacağı ve konumlandırılacağı kararlaştırılmalıdır.
5. Stratejik mimari bütünlüğü sağlanmalı, fırsatlara yaklaşım planı oluşturulurken tehditlerle ilgili önlem planları etkin ve güvenli olmalıdır.
6. Stratejik mimari oluşturulurken hedeflere yönelik rota belirlemede alternatifler de düşünülmelidir; hedeflere ulaşmada sapmaların nasıl düzeltileceği ve tekrar rotaya girileceği önceden belirlenmelidir.
 
III. STRATEJİLER
 
A. Teknik
 
1. Hedefler temel yönetsel fonksiyonlar itibariyle sınıflandırılmalı ve temel hedefleri gerçekleştirmek üzere ayrıntılı ve kritik hedefler tanımlanmalıdır.  
2. Kritik yol analizi ile hedeflere yönelik yön haritası alternatif çıkış yollarını da kapsayacak şekilde belirlenmeli ve aksiyon planları yapılmalıdır.
3. Temel fonksiyonlar ( finansman, operasyon, insan kaynakları, bilgi yönetimi, iş geliştirme ve kaynak değerlendirme, halkla ilişkiler ve tanıtım, hukuk işleri, gibi) itibariyle çalışma ekipleri oluşturulmalıdır ve bu ekiplerin liderleri kriz koordinasyon merkezini oluşturmalıdır. Kriz koordinasyon merkezinin lideri krizi ve yeniden yapılanmayı yönetecek tek ve sınırsız yetki ile donatılmış yönetici olmalıdır. Çalışma ekiplerinin çalışmalarına destek vermek üzere şirket bazında iz düşümleri organize edilmelidir. 
4. Ekip sorumluluk alanları ve yetkileri kapsamlı bir şekilde belirlenmeli, hedefleri net, anlaşılır ve ölçülebilir (izlenebilir) olmalı, her biri genel aksiyon planına paralel ve uyumlu ekip aksiyon planı hazırlamalı ve periodik olarak toplanacak kriz koordinasyon merkezi tarafından izlenmeye alınmalıdır. Ekipler arası etkileşim alanları kritik alanlar olarak tanımlanmalı ve ekiplerin bu alanlardaki aksiyon takibi ve uyumu kriz koordinasyon merkezi tarafından sağlanmalıdır. 
5. Üretim sahasındakiler bugünün sorunlarından uzaklaştırılmalı kar merkezleri itibariyle oluşturulacak hedeflere ve performans kriterlerine odaklanmalıdırlar. 
6. Kendi başına ayakta kalabilecek temel iş alanları belirlenmeli ve likitide edilecek alanların kararı öncelikle verilip aksiyon planları yapılmalıdır,
7. Hiçbir iş yeri (kar merkezi) başka bir iş yeri ile korumaya alınmamalıdır, ticari olmayan desteklerden vazgeçilmelidir, mevcut destek ve bağlar öncelikle ve ivedilikle kesilmeli, olumsuz etkileşimin tedbirleri alınmalıdır,
8. Bağımsız işletmelere net hedefler verilmeli, destek ve kaynaklar belirlenmeli ve mutabık kalınacak plan dahilinde destek ve kaynaklar sağlanmalıdır, 
9. Performans kriterleri olarak katma değer oranı, net işletme karlılık oranı,  işletme sermayesi devir oranı ve karlılık oranı, tahsil tediye oranı, likit aktif pasif oranı, personel başına satış ve kar,   alınmalıdır ve her birinin toplam performans ölçümü için ağırlık değeri kar merkezi bazında tespit edilmelidir, kriz koordinasyon merkezi performansları yakından izlemelidir,
10. Performans kriterleri başlangıçta belirlenecek döviz birimi üzerinden değerlendirilmeli ancak en kısa sürede enflasyon muhasebesi yapısı kurulmalıdır.
11. Yatırım harcamaları muhakkak fizibilite eleğinden geçmelidir ve kriz koordinasyon merkezinin onayını almalıdır,
12. Temel hedef likidite daima pozitif olmalıdır, negatif likiditenin ivedilikle pozitife döndürülmesi gerekir; tahsil tediye oranının birin altında tutulması temel politika olmalıdır,  döviz giriş çıkış dengesi birin üzerinde tutulmalıdır,
13. Karsız fiyat rekabeti ve sabit fiyatlı bağlantılı satışlar yapılmamalıdır.
14. İnsan kaynakları haritası çıkarılıp, iş gücünün verimini artırıcı çalışmalara hız verilmelidir, mevcut işsizlikten deneyimli ve becerili iş gücü kazanımı açısından yararlanılmalıdır, verimsiz ve katma değer yaratmayan işler elenmelidir.
 
B. İletişim
 
1. Halkla ilişkiler ve ekonomi ile ilgili kontaklar (iletişim ve ilişki ağı) üzerinde kuruluşun itibarı ve etki gücü kullanılarak kuruluşun ekonomiye katkısı işlenmeli, tehdit yaratan kurum ve kuruluşlar  psikolojik ve toplumsal baskı altına alınmalı, iş ortaklarının güven ve desteği sağlanmalıdır, Kriz yönetiminde güven kilit kelimedir, güven şeffaflıktan geçer, geleceği satmak için güven esastır. Güvenin sürdürülebilirliği için plan ve hedeflere ulaşmadaki dengeli tutarlılık, şeffaflık, bilgilendirme yanında sapmalar olsa da ana yola çıkış yolunun olduğu iş ortakları tarafından bilinmelidir/görülmelidir/liderin yolu bulacağına güvenilmelidir.
2. Güven oluşturmak için, öncelikle kolay halledilecek sorunlar halledilip  hedefe yol alındığının güveni pekiştirilmelidir.
3. Geleceği yaratmada engel yerleşik düşünce üsleridir, dar görüşler ve tartışılmaz varsayımlardır. Aykırı fikirler sürtüşme yaratmadan beslenmeli ancak ortak akıl oluşturulup paylaşılmalı ve  benimsenmelidir. Stratejik hedefler çalışanların tamamına heyecan vermelidir.
4. İş planı ve uygulama planı çalışanlara, iş ortaklarına, kamuya mal edilmeli, her birim plandan fayda ummalı , destek vermeye motive olmalı, en azından köstek olması önlenmelidir.
5. Kriz yönetiminin istikrarlı davranış, güven oluşturma, sonuçları paylaşım  ve motivasyon gerektirdiği unutulmamalıdır.
 
C. Paylaşım
 
1. Çalışma ekipleri ortak amaç, ortak değer, ortak kazanım sağlayacak birbiriyle uyumlu ve birbirini tamamlayan kişilerden  kurulmalıdır. 
2. İş ortakları/kar merkezleri, hedef ve sorumluluklar belirlenirken,  başarıdan kendilerinin de pay alacağını bilmezlerse değişime/kriz yönetimine katılım başarılı olmaz; performans bazlı başarı paylaşım modeli geliştirilmelidir.
3. Sorunların etkilerinin paylaşımında adil davranılmalıdır.
22 Şubat 2006 Çarşamba Fahrettin Otluoğlu